شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۷۷: جامع ذات و صفاتش نزد ما اسما بود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آن چنان ذاتی نهان اندر صفت پیدا بود جامع ذات و صفاتش نزد ما اسما بود ز آفتاب حسن او عالم منور شد تمام همچنان روشن بود مجموع عالم تا بود نزد ما موج و حباب و قطره و دریا یکیست بحر می داند که او با ما درین دریا بود ما چنین تشنه به هر سو می دویم از بهر آب ای عجب آبی که ما جوئیم عین ما بود آن یکی در هر یکی کرده تجلی لاجرم هر یکی در ذات خود یکتای بی همتا بود فی المثل یک دایره این شکل عالم فرض کن حق محیط و نقطه روح و دایره اشیا بود مجلس عشقست و سید مست و ساقی در حضور جنت است و هم لقاگر بایدت اینجا بود شاه نعمت الله