شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۵۳: رندان نگریزند ز مستان به ملامت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هرگز نبود عاشقی و راه سلامت رندان نگریزند ز مستان به ملامت تو میر خراباتی و من مست خرابم رندانه درین هفته بیابیم به سلامت سر در قدمت بازم و پای تو ببوسم دست من و دامان تو تا روز قیامت در خاک درت هر که نشنید بتوان یافت در صدر خرابات به صد عجز و کرامت گر دل نفسی نقش خیال دیگری دید جان پیشکشت می کنم اینک به غرامت از خال نهی دانه و از زلف کشی دام مرغ دل خلقی همه افتاده به دامت می نوش کن ای سید رندان خرابات شادی حریفان که جهان باد به کامت شاه نعمت الله