شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۴۴: از مکان رفت و لامکان بگرفت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
شهرت ذوق ما جهان بگرفت از مکان رفت و لامکان بگرفت قول مستانه ای که ما گفتیم دل عاشق به جان روان بگرفت هر کجا عارفی است در عالم این معانی از آن بیان بگرفت مطرب ما ترنمی فرمود خرقهٔ جمله عاشقان بگرفت خوش نگاری گرفته ام به کنار او مرا نیز در میان بگرفت مدتی عقل بود همدم ما دل ما عاقبت از آن بگرفت عشق سید گرفت سخت وجود پادشه ملک جاودان بگرفت شاه نعمت الله