شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۴۱: گوشه ای در جنت المأوا گرفت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سید ما بر درش مأوا گرفت گوشه ای در جنت المأوا گرفت خاطر ما در خرابات مغان خوش مقامی یافت آنجا جا گرفت مبتلائیم از بلای عشق او زان بلا این کار ما بالا گرفت آب چشم ما به هر سو شد روان سو به سوی ما همه دریا گرفت عقل رفت و یار مخموری گزید عشق سرمست آمد و ما را گرفت هرچه می گوئیم می گوید بگو دیگری را کی رسد بر ما گرفت نعمت الله سر به پای او نهاد دست او یکتای بی همتا گرفت شاه نعمت الله