شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۴۹: دوست دارم هر که دارد دوست دوست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هر چه بینی مظهر اسمای اوست دوست دارم هر که دارد دوست دوست چشم عالم روشن است از نور او لاجرم عالم به چشم ما نکوست آینه گر صد ببینم ور هزار در همه آئینه ها چشمم بر اوست خیز با ما خوش درین دریا نشین خویش را می شو که وقت شست و شوست لب نهاده بر لب جامم مدام با چنین همدم چه جای گفتگوست چشم احول گر دو بیند تو مبین رشتهٔ یک تو به چشم او دو توست نعمت الله روشنست چون آینه با جناب سید خود روبروست شاه نعمت الله