شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۳۵: از روی مسمی بین آن اسم که ذات اوست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
در آینهٔ عالم تمثال صفات اوست از روی مسمی بین آن اسم که ذات اوست سِری که تو را گفتم با عقل مگو ای دل این راز درون ما بیرون ز جهات اوست دیریست پر از صورت ترسا بچه ای در وی هر نقش که می بینی معنی منات اوست این مجلس رندان است ما عاشق سرمستیم جامیست وجود ما باده ز صفات اوست در دامن درد آویز گر طالب دریائی زیرا که دل مسکین این درد نجات اوست گر کشته شوم در عشق از مرگ نیندیشم خود مردهٔ درد او زنده به حیات اوست تکبیر فنا گفتن بر هر چه سوی الله است در مذهب این سید آغاز صلات اوست شاه نعمت الله