شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۲۵: مهر و مه چون یوسف و پیراهنست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چشم ما از نور رویش روشنست مهر و مه چون یوسف و پیراهنست نور اول روح اعظم خوانمش بلکه او جان است و عالم چون تنست مجلس او بزم سرمستان بود جرعه ای از جام او شیر افکنست عشق می گوید سخنها ورنه عقل در بیان آن معانی الکنست کی گریزد عاشق از خار جفا کاو چو بلبل در هوای گلشنست خود کجا آید به چشم ما بهشت بر در میخانه ما را مسکن است نعمت الله را بسی جستم به جان چون بدیدم نعمت الله با من است شاه نعمت الله