شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۲۲: گوشهٔ دیدهٔ من خلوت آن یار من است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
در سراپردهٔ جان خانهٔ دلدار من است گوشهٔ دیدهٔ من خلوت آن یار من است تا که از نور جمالش نظرم روشن شد هر کرا هست نظر عاشق دیدار من است هر کجا ناله ای از غیب به گوش تو رسد ذوق آن نالهٔ من جو که ز گفتار من است ساقی مست خرابات جهان شد جانم شاهد سرخوش من خدمت خمار من است برو ای عقل که من مستم و تو مخموری هر که مخمور بود همچو تو اغیار من است زاهدی کار من رند نباشد حاشا عاشقی کسب من و باده خوری کار من است لوح محفوظم و گنجینه و گنج العرشم سینهٔ سید من مخزن اسرار من است شاه نعمت الله