شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۱۳: داند که قماش ما کجائی است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
یاری که ز ملک آشنائی است داند که قماش ما کجائی است زاهد بر مست اگر کند میل آن میل به نزد ما هوائی است سلطانی این جهان فانی با همت عارفان گدائی است عاشق ز بلا اگر گریزد در مذهب عشق بی وفائی است مائیم و نوای بی نوائی ما را چو نوا ز بی نوائی است گفتیم که غرق بحر عشقیم این مائی ما ز خودنمائی است مستیم و حریف نعمة الله این نیز عنایت خدائی است شاه نعمت الله