شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۱۱: ایمن از مرگ بود زنده جاوید آنست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کشتهٔ حضرت او زندهٔ جاویدانست ایمن از مرگ بود زنده جاوید آنست نقد گنجینه که شاهان جهان می جویند گنج عشقست که در کنج دل ویرانست دل ندارد به جز از خدمت دلدار مراد کار جان در دو جهان بندگی جانانست صورت نقش خیالی که نگاریم به چشم نیک می بین که مقصود از این نقش آنست بی سراپای درین راه بیابان می رو منزلی را مطلب کاین ره بی پایانست نعمت الله گرش مست بیابی دریاب دست او گیر که سر حلقهٔ سر مستانست شاه نعمت الله