شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۸۹: ور فنا می دهد بقا آنست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گر جفا می کند وفا آنست ور فنا می دهد بقا آنست نور چشم است و در نظر داریم نظری کن ببین بیا آنست دُرد دردش بنوش و خوش می باش دردمندی تو را دوا آنست قدمی تو در آ درین دریا طلبش کن که آشنا آنست هر که غیری ز شاه ما جوید نزد یاران ما گدا آنست به خرابات هر که فانی شد رند سرمست بینوا آنست هر که گردد غلام سید ما سید ملک دو سرا آنست شاه نعمت الله