شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶۲: آن معانی ازین بیان بگذشت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دل سرمست ما ز جان بگذشت آن معانی ازین بیان بگذشت در خرابات عشق می گردید لامکان یافت از مکان بگذشت دنیی و آخرت به هم بر زد جان چه باشد که از جهان بگذشت از وجود و عدم سخن نکند هرکه از نام و از نشان بگذشت میل جنت دگر نخواهد کرد دل که بر کوی عاشقان بگذشت نور رویش به چشم ما بنمود دیده از بحر بیکران بگذشت سید ما گذشت از عالم بنده با حضرتش روان بگذشت شاه نعمت الله