شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶۱: بیا که شاه جهانی گدای درویش است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بیا که جان و دلم در هوای درویش است بیا که شاه جهانی گدای درویش است به خاک پای فقیران و جان سر حلقه که سرمهٔ نظرم خاک پای درویش است در آن مقام که روح القدس ندارد بار در آ که گوشهٔ خلوت سرای درویش است صدای نغمهٔ عاشق و ذوق مجلس ما نمونه ای ز حضور و نوای درویش است به یاد ساقی باقی بنوش دُردی درد که جام دُردی دردش دوای درویش است اگرچه عاشق درویش با دل ریشم ولی خوشم چو بلا از برای درویش است سماع و مطرب ذوق است و صحبت درویش ترنم نفس جانفزای درویش است شاه نعمت الله