شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶۰: دُرد دردش دوای درویش است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بی نوائی نوای درویش است دُرد دردش دوای درویش است چشم درویش هر چه می نگرد جام گیتی نمای درویش است نیست بیگانه از خدا به خدا هرکه او آشنای درویش است هرکه داند دوای درویشان سر او خاک پای درویش است گر چه درویش را گدا گویند خدمت شه گدای درویش است آن طریقی که نیست پایانش راه بی منتهای درویش است نعمت الله با چنین همت روز و شب در هوای درویش است شاه نعمت الله