شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۰۶: دانست که مجمع صفاتست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آئینهٔ ذات عین ذاتست دانست که مجمع صفاتست بی جود وجود حضرت او عالم به تمام فانیاتست می نوش مدام دُردی درد کین دُردی درد دل دواتست میخانهٔ ماست در خرابات وین خانه ورای شش جهاتست سیراب شدند اهل عالم آری همه چیز ذوحیاتست گر کشته شوی به تیغ عشقش آن حی قدیم خونبهاتست سید به حضور نعمة الله دایم به طهارت و صلاتست شاه نعمت الله