شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۰۳: خوش عاشق رندی که چو ما مست و خرابست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خوش آب حیاتیست که گویند شرابست خوش عاشق رندی که چو ما مست و خرابست جامی که ز آبست پر آبست کدامست در مجلس ما جو که چنین جام حبابست در گلشن اگر بلبل سر مست گل افشاند ما راز گلستان همه مقصود گلابست بر راه خطا عقل اگر رفت خطا کرد تو در پی او گر نروی عین صوابست هر نقش خیالی که تو را غیر نماید تعبیر کن آن را که خیال تو به خوابست مائیم و حریفان همه سرمست شرابت ما را چه غم ار زاهد مخمور سرابست موجیست درین دیدهٔ دریا دل سید پیداست که آبست که بر آب حجابست شاه نعمت الله