شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۹: کی خدا یابی چه رویت با ریاست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
صورتی آراستی معنی کجاست کی خدا یابی چه رویت با ریاست ظاهر و باطن به همدیگر نکوست هر که دارد هر دو با ما آشناست گرچه تمر و جو ز هر یک تیرگیست بهتر از این هر دو آن انجیر ماست مجلس عشقست و ما مست و خراب این چنین بزم خوشی دیگر کجاست بحر عشقش را کرانی هست نیست ابتدا نبود ورا بی انتهاست آفتابست او و عالم سایه بان عالمی در سایه بان پادشاست هر که چون ما بندهٔ سید بود هم چو بنده سید هر دو سراست شاه نعمت الله