شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۴: ناقص نتوان گفت که او رند تمام است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
در گوشهٔ میخانه کسی را که مقام است ناقص نتوان گفت که او رند تمام است از روز ازل تا به ابد عاشق و مستیم خود خوشتر از این دولت جاوید کدامست با ساقی رندان خرابات حریفیم دائم بود آن ساقی و آن عشق مدام است بی نام و نشان شو که درین کوی خرابات بی نام و نشان هر که شود نیک به نام است می نوش می عشق که پاکست و حلالست این می نه شرابیست که در شرع حرام است خوش جام حبابی که پر از آب حیاتست مائیم چنین همدم و پیوسته به کام است سلطان جهان بندهٔ سید شده از جان این بندهٔ آن خواجه که در عشق غلامست شاه نعمت الله