شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۳: تا نپنداری که کار عاشقی باد هوا است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ایها العشاق کوی عشق میدان بلا است تا نپنداری که کار عاشقی باد هوا است کی تواند هر کسی رفتن طریق عشق را ز انکه هم در منزل اول فنا اندر فنا است بی ملامت پای در کوی غمش نتوان نهاد رهروی کو بی ملامت می رود آیا کجا است عشق می ورزی نخست از سر برون کن خواجگی شاه اگر در کوی عشق آید در این صورت گدا است نعمت الله از سر صدق و صفا در نه قدم ره روی کاینجا به عشق آید صفا اندر صفا است شاه نعمت الله