شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۷: صورت او شد پدید کرد مصور مرا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نور تجلی او ساخت منور مرا صورت او شد پدید کرد مصور مرا پیر خرابات عشق داد مرا جام می ساقی رندان خود کرد مقرر مرا عقل دمی دور شو از بر رندان عشق مستم و تو هشیار نیست تو در خور مرا مجلس تو آن تو مجمع من آن من فکر پریشان تو را زلف معنبر مرا عاشق و معشوق و عشق هر سه بر ما یکیست در دو جهان هست نیست جز یک دیگر مرا ذات ز روی صفات گشته به من آشکار عشق برای ظهور ساخته مظهر مرا بندهٔ هر سیدم سید هر بنده ام حکم خرابات داد خواجهٔ قنبر مرا شاه نعمت الله