شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۱: چیست عنبر والهٔ گیسوی ما
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مشک چه بود شمه ای از موی ما چیست عنبر والهٔ گیسوی ما آب چشم ما به هر سو می رود هم ز چشم ماست آب روی ما صبحدم باد صباخوشبو بود می برد گردی ز خاک کوی ما تا قبول حضرت سلطان شدیم شاه ترکستان بود هندوی ما غرق دریائیم اگر تو تشنه ای آب می جوئی قدم نه سوی ما عود دل در مجمر سینه بسوخت بزم ما خوشبو شده از بوی ما عاقلان را گفتگوئی دیگر است قول عشاقست گفتگوی ما عید قربانست طوئی میکنیم جانها قربان شده در طوی ما سیدیم و عاشقان را بنده ایم لاجرم عالم بود آن جوی ما شاه نعمت الله