شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۹: درهٔ بیضا بود غواص این دریای ما
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
روشنست از نور رویش دیدهٔ بینای ما درهٔ بیضا بود غواص این دریای ما جملهٔ عالم وجودی یافته از جود او خوش بود این خلقت او راست بر بالای ما گر دوای درد دل خواهی در این دریا نشین تا به عین ما نصیبی یابی از دریای ما جملهٔ اسمای او از اسم اعظم خوانده ایم اسم او گر بایدت اسمای او اسمای ما عاشقان را نیست پروای دمی با غیر او عاقلان را هم نباشد یک نفس پروای ما سر نهاده بر در خلوت سرای حضرتش خود که دارد در جهان خوشتر از این مأوای ما در دل سید نگنجد غیر عشق حضرتش حضرت او کی نشاند دیگری بر جای ما شاه نعمت الله