شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱: آفتابی می نماید مه لقا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هر شب چون ماه می بینیم ما آفتابی می نماید مه لقا چشم ما از نور او خوش روشن است دیده ایم آئینهٔ گیتی نما یک زمان با ما در این دریا نشین عین ما می بین به عین ما چو ما خواجه محبوبست و می گوئی محب پادشاه است او و می خوانی گدا از فنا و از بقا آسوده ایم فارغیم از ابتدا و انتها نعمت الله هیچ می دانی که کیست یادگار انبیا و اولیا شاه نعمت الله