شمس مغربی
غزلیات
شمارهٔ ۱۸۷: صنما چرا نقاب از رخ خود نمیگشائی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
صنما چرا نقاب از رخ خود نمیگشائی زکه رخ نهفته داری ز چه رو نمینمائی برخت چو کس نگاهی نفکند غیر دیده چه شوی نهان ز دیده که ت عین دیده بانی چو دل از منی و مائی نگذشت شد عیانش که توئی و اوئی و توئی من و مائی به هزار دیده خواهم که نظر کنم برویت به هزار کسوت ای جان چو تو هر زمان برآیی رخ اگر چنین نمائی همه وقت عاشقان را عجب ار نداندت کس که او از کجایی تو اگرچه بس عیانی ز ره صفت ولیکن ز همه جهان جهانی بحجاب کبریائی نشود کسی عراقی به حقایق عراقی نشود کسی سنائی به معارف سنائی مشنو حدیث آنکس که به عشوه گفت با تو پسرا ره قلندر سزد ار بمن نمایی پسرا اگر هوای سر کوی دوست داری مگذار مغربی را مگزین ازو جدائی شمس مغربی