شمس مغربی
غزلیات
شمارهٔ ۱۳۴: گه چو چنگم و گاه چو نی بنوازم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گه چو چنگم و گاه چو نی بنوازم گه بهر ساز که سازی تو مرا میسازم چون نیم در تو دمی در من بیچاره بدم می نیاید بطرب هیچکس از آوازم کبر و نازی که کنی بر من از آن مفتخرم در میان همه عشاق از آن می نازم عاشقی به زمنت کو که بوی پردازی دلبری به ز توام کو که بوی پردازم حسن مجموع بتان در نظرم میآید چون نظر بر رخ زیبای تو می اندازم چونکه هر لحظه ز تو حسن دگر میبینم با تو هر لحظه از آن عشق دگر میبازم شاهباز تو بدم، دست تو پروازم داد باز بر دست تو آیم چو بخوانی بازم بلبل روضه بستان و گلستان توام هم بگلزار تو آیم چو دهی پروازم مغربی نقطه آخر چو به اوّل پیوست دیدم انجام من آنجاست که بود آغازم شمس مغربی