وطواط بلخی
مقطعات
شمارهٔ ۳۹ - نیز در حق ادیب صابر بن اسمعیل ترمذی: روی عالم همی بیاراید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
علمت ، ای صابر بن اسمعیل روی عالم همی بیاراید رفعت قدر تو بپای شرف تارک آسمان همی ساید تویی آنکس ، که در بدایع نظم مثل تو روزگار ننماید همه دانش ز طبع تو خیزد همه معنی ز لفظ تو زاید چرخ ذکر ترا نپوشاند دهر عز ترا نفرساید هر که پیش تو یاد نظم آرد بیقین دان که : باد پیماید تو ستودی مرا و مثل مرا زیبد ، از روزگار بستاید منم آنکس که صیقل نظمم زنگ از تیغ فضل بزداید خامهٔ من ، که هست بسته میان بستهٔ مشکلات بگشاید علهاییست بس شریف ، کزان یک زمان فکرتم نیاساید جز برای ریاضت خاطر همتم سوی نظم نگراید می ندانی کمال علم مرا دیر عهدی ندیدم ، شاید متهم کرده ای مرا بحسد از چو من کاملی حسد ناید تا جمال کمال من بیند تیز بین دیده ای همی باید طیبتی کردم ، این معاذ الله ! تا ازین وحشتی نیفزاید وطواط بلخی