سیف فرغانی
غزلیات
شمارهٔ ۴۹۵: خداوندا نگارم را بمن ده
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خداوندا نگارم را بمن ده نگارم را خداوندا بمن ده فلان را از میان جمله خوبان خداوند اکرم فرما بمن ده من از هستی خود سیر آمدستم مرا بستان زمن اورا بمن ده بگیر انصاف من بستانش امروز وگر نی دامنش فردا بمن ده رخش خورشید را هر روز گوید تو معزولی،فرودآ،جا بمن ده مرا جان از تن و اورا زخوبان ترا سهل است بستان تا بمن ده زمن این یک غزل بستان ببوسی تو شکر می خور وحلوا بمن ده تو جانان منی زآن لعل جان بخش اگر جانی خوهم جانا بمن ده برای سیف فرغانی نگارا ز زلفت یک گره بگشا بمن ده سیف فرغانی