سیف فرغانی
غزلیات
شمارهٔ ۳۸۰: از عشق دل افروزم چون شمع همی سوزم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از عشق دل افروزم چون شمع همی سوزم چون شمع همی سوزم ازعشق دل افروزم ازگریه وسوز من اوفارغ ومن هر شب چون شمع زهجر او می گریم و می سوزم درخانه گرم هر شب ازماه بود شمعی بی روی چو خورشیدت چون شب گذرد روزم در عشق که مردم رااز پوست برون آرد ازشوق شود پاره هر جامه که بر دوزم هر چند فقیرم من گر دوست مرا باشد چون گنج غنی باشم گر مال بیندوزم دانش نکند یاری در خدمت او کس را من خدمت او کردن از عشق وی آموزم چون سیف اگر باشم در صحبت آن شیرین خسرو نزند پنجه با دولت پیروزم سیف فرغانی