سیف فرغانی
غزلیات
شمارهٔ ۲۹۹: ایا بحسن چو شیرین بملک چون پرویز
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ایا بحسن چو شیرین بملک چون پرویز قد تو سرو روانست و سرو تو گل ریز بروزگار تو جز عاشقی کنم نسزد بعهد خسرو چون کار خر کند شبدیز اگر ز لعل تو مستان عشق نقل خوهند بخنده لب بگشا و شکر ز پسته بریز بزیر پای میاور چو خاک و برمگذر مرا که نیست به جز دامن تو دست آویز گرم بتیغ برانی ز پیش تو نروم نه من ز تو نه ز حلوا کند مگس پرهیز من شکسته گر از تو جفا کشم چه عجب نه دست دفع بلا دارم و نه پای گریز کسی کز آتش عشق تو گرم گشت دلش از آب گرد برآرد بآه دردآمیز بعهد حسن تو شد زنده سیف فرغانی که مرده خفته نماند بروز رستاخیز از آن زمان که چو فرهاد بر تو عاشق شد چو وجد گفته شیرین اوست شورانگیز سیف فرغانی