سیف فرغانی
غزلیات
شمارهٔ ۲۷۷: تا بکی این جور کشیدن ز یار
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا بکی این جور کشیدن ز یار خون ز دل خسته چکیدن ز یار جور کش و صبر کن ای دل که هست شرط وفا جور کشیدن ز یار ضربت چون تیغ کشیدن ز دوست شربت چون زهر چشیدن ز یار گر بجفایی برماند ترا شرط وفا نیست رمیدن ز یار یار اگر از ما ببرد حاکمست ما نتوانیم بریدن ز یار سنت عشقست برین در دعا گفتن و دشنام شنیدن ز یار حکم ادب هست درین ره قفا از دگران خوردن و دیدن ز یار جان بده و مال که سودی نکرد جان بدرم باز خریدن ز یار سیف بجهدی نرسی نزد او زآنک نیارست رسیدن ز یار سیف فرغانی