حکیم نزاری قهستانی
غزلیات
شمارهٔ ۱۳۴۰: ای گر درآید از درم سرمست یار قاینی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای گر درآید از درم سرمست یار قاینی بر جان نهم، بر دل نهم، دستِ نگار قاینی مردم نمیگویم ز که مستم نمیگویم ز چه مشهور باشد در جهان چشم خمار قاینی آرامِ جانی یافتم کز دل قرارم می برد دل بردن و جان سوختن این است کارِ قاینی نخّ و نسیج انداخته شمع از میان برداشته یا رب توان خفتن چنین شب در کنارِ قاینی زهره ندارم کاین سخن پیش کسی پیدا کنم آری چه غم چون می برم غم یادگارِ قاینی حکیم نزاری قهستانی