حکیم نزاری قهستانی
غزلیات
شمارهٔ ۱۳۱۰: اگرت معیشتی هست و کفافِ کامرانی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
اگرت معیشتی هست و کفافِ کامرانی به مرادِ خویش برخور ز درختِ زندگانی می و چنگ و کنجِ خلوت سه چهار یارِ هم دم به از این دگر چه باشد ز نعیمِ این جهانی به غنیمتِ جوانی ز بهارِ عمر برخور که نه بهتر از بهارست و نه خوش تر از جوانی دمِ نقد خوش برآور ببر از غمِ جهان دل ز میانِ جان رضا ده به قضای آسمانی بنشین به تازه رویی ز زمانه داد بستان به سماعِ ارغنونی به شراب ارغوانی بده آبِ تلخ صافی نه که قوتِ جانِ شیرین نه که آفت المجانین نه که غایت الامانی قدحِ گران روان کن که سرِ گران ندارم سبکش بده گرانی که برون برد گرانی به صفِ خُمار بر زن به مبارزانِ باده که به حمله مصافش ز جهان برون جهانی چو مهِ قدح برآید چه کند خمار ظلمت جز از آن که رختِ زحمت به عدم برد نهانی به طلوعِ روز بنگر که چراغ چون نزاری نفسی برآرد اما به هزار ناتوانی حکیم نزاری قهستانی