حکیم نزاری قهستانی
غزلیات
شمارهٔ ۱۱۸۷: خلافِ عهد روا نیست در وفاداری
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خلافِ عهد روا نیست در وفاداری چه گویمت که تو بد عهد و بی وفا یاری به اعتمادِ تو نااهل روزگارِ عزیز به باد رفت به صد سختی و به صد خواری نه شرط کردی و سوگند خوردی اوّلِ عهد که تا اجل بگذارد مرا بنگذاری سر از محبّت ما می کشی ترا دیدیم که روزگار نبودت ز ما که سر خاری جفا و جور بگو و بکن به آزادی ز دوست معتقدان کی کنند بیزاری من آن نی ام که به آزردن از تو برگردم هنوز جانِ منی با همه جگر خواری امیدِ مرحمت است ار عقوبتی کنی ام دلیلِ راحت اگر بی گنه بیازاری نه زر که در قدمت ریزم و نه دست که دل به زور باز توانم گرفت هم زاری مرا حواله به کویِ تو کرده اند و چو خاک بر آستانِ توام تا به خاک بسپاری دگر ملامت کار اوفتادگان نکنی اگر چنان چو نزاری شبی به روز آری حکیم نزاری قهستانی