حکیم نزاری قهستانی
غزلیات
شمارهٔ ۱۱۲۸: اگر عنانِ عنایت به سوی ما تابی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
اگر عنانِ عنایت به سوی ما تابی مگر بود که مرا زنده باز دریابی عجب اگر اجلم مهلتِ وصال دهد مگر که دیر نیایی و زود بشتابی بیا کز آتشِ فرقت چو ژاله می بارد بر آبگینه ی رویم سرشک عنابی غمت به تیغ بلا پوست باز کرد ز من ندانم از که درآموخت رسم قصابی ز روی هم چو زرم اشک سیم می سازد زهی فلان که چنین شهره شد به قلّابی ز بس که موج زد و غوطه داد مردمِ چشم گرفت مردمَکش خویِ مردمِ آبی بیا که روی چو مهتابه ی نزاری شد ز آفتابِ رخت در حجاب مهتابی حکیم نزاری قهستانی