حکیم نزاری قهستانی
غزلیات
شمارهٔ ۸۳۵: چه سودا راه زد دوشم همانا از جنون دیدم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چه سودا راه زد دوشم همانا از جنون دیدم که اندر ظلمتِ شب آفتابی ره نمون دیدم چو خفّاش از تحیّر شد حجابِ چشمِ من نورش مقاماتِ خود از ادراکِ عقل و حس برون دیدم یکی را نیم شب دیدم که او را کس نمی بیند وگر بیند نمی داند که چون گوید که چون دیدم ز بس نورِ تجلّی شد جهان بر چشمِ من روشن ز جان امیّد ببریدم که دل را غرقِ خون دیدم علاماتِ قیامت ظاهرا بنمود در محشر بحمدالله اَعلامِ ملامت سرنگون دیدم عجب نبود که چون فرهاد در شورم که با شیرین مکانِ خود برون زین بارگاهِ بی ستون دیدم نه من دیدم که من دانم که دید این حالتِ مشکل نزاری را ز بس حیرت قوی باری زبون دیدم ز خود در غصّه می افتم که من آن راز چون گویم ز خود خیران فروماندم که من این خواب چون دیدم حکیم نزاری قهستانی