حکیم نزاری قهستانی
غزلیات
شمارهٔ ۷۶۴: چند خواهم سوخت آه از دردِ دل
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چند خواهم سوخت آه از دردِ دل در عذابم سال و ماه از دردِ د ل هر چه کردم قصد آه از دستِ دوست بر نفس بگرفت راه از دردِ دل حالتی دارم که نتوان گفت باز گه ز سوزِ عشق و گاه از دردِ دل سینه ای هم چون تنور از سوزِ عشق رنگِ رویی هم چو کاه از دردِ دل در وجودم می فتد برقِ فراق هم چو آتش در گیاه از دردِ دل گر فرو گریم همه اجزایِ خاک خون شود بی اشتباه از دردِ دل هم مگر صاحب نظر یا بد خبر چون کند در من نگاه از دردِ دل چون منی داند که من چونم ز هول دردِ دل باشد گواه از دردِ دل بر نزاری گر بنالد عیب نیست قصّه بنویسم به شاه از دردِ دل گویم ای دردِ مرا درمان ز تو با تو آوردم پناه از دردِ دل حکیم نزاری قهستانی