حکیم نزاری قهستانی
غزلیات
شمارهٔ ۴۲۶: یکی را دوست می دارم که چون من سد رهی دارد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
یکی را دوست می دارم که چون من سد رهی دارد ندانم تا ز حالِ من کم و بیش آگهی دارد گرم سر می رود نتوانم از کویش گذر کردن خداوندست و بر جان و دلم فرمان دهی دارد خیالِ محض بین باری کزو وصلی طمع دارم محال اندیش را سودا چنین بر ابلهی دارد چو رشکِ آفتاب و غیرتِ سروست چون گویم جمالِ آفتاب و قامتِ سروِ سهی دارد که دیده ست آرزومندی چو من مظلوم کز هجران درونی از شکایت پر ولی مغزی تُهی دارد صبا گر فرصتی یابی بگو آرامِ جانم را نزاری چشم بر راهت به امیّدِ بهی دارد وگر باور نمی داری بیا بنگر به چشمِ خود که از سودایِ شفتالوت رویِ چون بهی دارد حکیم نزاری قهستانی