حکیم سبزواری
غزلیات
شمارهٔ ۱۸۳: ای که با نور خرد نور خدا میجوئی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای که با نور خرد نور خدا میجوئی خویش بین عکس نظر کن به کجا میپوئی چیست ماهیت و مرآت چه عین ثابت حد تقریب نهند اهل حقیقت سوئی مطربار است برو راه مخالف بگذار چند از این پرده بعشاق نوا میگوئی خار این باغ عزیز است چو گل خوارمبین تا که از گلشن توحید بیابی بوئی هرچه زیبنده ز چیزیست مخواه از دگری سیمی از روئی و آهن صفتی از روئی خضر خطت که خورد آب حیات از دهنت بین که پهلو زندش اهرمن گیسوئی آن چنان طوطی اسرار شدی نغمه سرا که همه دفتر ارباب خرد میشوئی حکیم سبزواری