حکیم سبزواری
غزلیات
شمارهٔ ۱۶۸: آنچه در مدرسه عمریست که اندوختمی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آنچه در مدرسه عمریست که اندوختمی بیکی عشوه ساقی همه بفروختمی در دبستان ازل روز نخست از استاد بجز از درس غم عشق نیاموختمی نقشت ای سرو قباپوش نشستی بر دل دیدهٔ دل بدو کون از همه بفروختمی مستی و باده کشی ها که شدی پیشهٔ ما شیوهائی است که از چشم تو آموختمی آخر ای ابر گهربار روا کی باشد عالمی کام روا از تو و من سوختمی تیره شد روز من اسرار چو شام دیجور گرچه صد مشعله هر دم ز دل افروختمی حکیم سبزواری