حکیم سبزواری
غزلیات
شمارهٔ ۱۲۳: زدی مشاطهات شانه به سنبل
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
زدی مشاطهات شانه به سنبل که میآرد صبا بوی قرنفل ببین از ناب می بر عارضش خوی چو شبنم صبحدم بنشسته بر گل چه سازم با دلی کورا نباشد نه تاب التفات و نی تغافل زدندی خوشه چینان تو آتش مرا در خرمن صبر و تحمل چو گلشن را کند تاراج کلچین چه باشد حالت بیچاره بلبل حکیما ای محال اندیش بنگر بدور عارضش ز اشگم تسلسل به پاداش دعایم ناسزا گفت تذللنا له زاد التذلل چو میدانی دعای درد اسرار چرا در چاره اش داری تعلّل حکیم سبزواری