حکیم سبزواری
غزلیات
شمارهٔ ۱۲۱: به تیغم گرنمائی سینه صد چاک
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
به تیغم گرنمائی سینه صد چاک فوادی یبتغیک القلب یهواک تو هرگز گر نمیآری ز من یاد فانی طول عمری است انساک ز سر تا پا همه حسن و ملاحت تعالی من بهذا الحسن سواک ترا سرو چمن گفتن زهی ظلم ومابدر الدیاجی منک حاشاک شکفت از طلعتت ما را بهاری و صبح طالع لی من محیاک سرت را از وفاداری که پیچید بقتلی من بغیر الذنب اوصاک بکویت راه پیمودن که یابد بباب القصر اذ کثرت قتلاک نیائی ساعتی ما را ببالین وانت الساعة ایان مرساک عزیزا مصر جان جای تو باشد فما الباسآء ما اکرمت مثواک همی گوید مدام اسرار نومید متی تدنوا وانی این القاک حکیم سبزواری