حکیم سبزواری
غزلیات
شمارهٔ ۹۹: گل می دمد ز شاخ و وزد باد نوبهار
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گل می دمد ز شاخ و وزد باد نوبهار ساقی تفقدی کن و جامی ز می بیار در کشتزار حسن رخش سبزه میدمد رخش نظر بر آن بتفرج بسبزه زار یک صفحه از صحیفهٔ حسنت بود بهشت در باب شرح وصل تو فصلی است نوبهار دریای خون بسینهٔ ما موج میزند منعم مکن ز گریه که نبود باختیار محرم نبود مردم چشمم به روز وصل شد دیده دجله ها که رود غیر برکنار از سرّ آن دهان همه اسرار شد و جود زان سبزه زار خط بشد این خطه سبزوار حکیم سبزواری