حکیم سبزواری
غزلیات
شمارهٔ ۳۲: باز بلبل لحن موسیقار داشت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
باز بلبل لحن موسیقار داشت دعوی دیدار موسی وار داشت گل بگلزار آتش از رخسار زد یعنی آتش نخل عاشق بار داشت عشق او خونخوار بوده است و بود نی همین منصور را بردار داشت مصحف رخسار اگر بنموده است در برابر گیسوی زنار داشت زان شب عالم تمامی روز کرد زین دگر روز جهان تار داشت نی همین در کار جانبازی ست دل عالمی را عشق بر این کار داشت گر خرد آرد کلیمی لیک عشق صد چو موسی طالب دیدار داشت معنیش را رجعت و تکرار نیست گر به صورت رجعت و تکرار داشت باز شد با هر گدائی همنشین پادشاهی کو ز شاهان عار داشت زان لبم هر دم شفائی میرسد چشم بیمارش گرم بیمار داشت تا چه واقع شد که با صد ناز باز کشتن اسرار را اصرار داشت حکیم سبزواری