بیدل دهلوی
غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶۴۵: به وحشت نگاهی چه خو کردهای
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
به وحشت نگاهی چه خو کرده ای که خود را به پیش خود او کرده ای چو صبح از نفس پر گریبان مدر که ناموس چاک رفو کرده ای یمین و یسار و پس و پیش چیست تو یکسوبی و چارسو کرده ای نه باغیست اینجا نه گل نه بهار خیالی در آیینه بو کرده ای کجا نشئه ، کو باده ، ای بیخبر چو مستان عبث های و هو کرده ای عدم از تو مرهون صد قدرت است بدی هم که کردی نکو کرده ای اگر صد سحر از فلک بگذری همان در نفس جستجو کرده ای ننالیده ای جز به کنج دلت اگر نیستان در گلو کرده ای به انداز نخلت کسی پی نبرد که پر می زنی یا نمو کرده ای ز هستی ندیدی به غیر از عدم مگر سر به جیبت فرو کرده ای نفس وار مقصود سعی تو چیست که عمری ست بر دل غلو کرده ای سخنهای تحقیق پر نازک است میان گفته و فهم مو کرده ای بشو دست و زین خاکدان پاک شو تیمم بهل گر وضو کرده ای جهانی نظر بر رخت دوخته ست تو ای گل به سوی که رو کرده ای چوبیدل چه می خواهی از هست ونیست که هیچی و هیچ آرزوکرده ای بیدل دهلوی