بیدل دهلوی
غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۷۴۸: در این بساط هوس پیش از اعتبار نفس
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
در این بساط هوس پیش از اعتبار نفس همان به دوش هوا بسته گیر بار نفس صفای آینه در رنگ وهم باخته ایم به زیر سایهٔ کوهیم از غبار نفس به هیچ وضع نبردیم صرفهٔ هستی چو صبح ضبط خود آید مگر به کار نفس به رنگ شمع سحرفرصتی نمی خواهد خزان عشرت و رنگینی بهار نفس در این چمن اثر اشک شبنم آینه است که آب شد سحر از شرم گیرودار نفس غرور هستی ما را گر انتقامی هست بس است اینکه خمیدیم زبر بار نفس شرار کاغذ آتش زده است فرصت عیش فشاندن پر ما نیست جز شمار نفس. به ساز انجمن هستی آتش افتاده ست چو نبض تب زده مشکل بود قرار نفس دل است آینه دار غبار ما و منت وگرنه عرض نهانی ست آشکار نفس هزار صبح در این باغ بار حسرت بست گشاده گیر تو هم یک دو دم کنار نفس همان به ذوق تماشاست زندگانی من به زنگ چشم نگاهم بس است تار نفس ز ضعف تنگدلیها چو غنچهٔ تصویر نشسته ام به سر راه انتظار نفس شکست جام حبابم غریب حوصله داشت محیط می کشم امروز از خمار نفس به عالمی که من از دست زندگی داغم نگردد آتش افسرده هم دچار نفس بهار عمر ندارد گلی دگر بیدل نچید هیچکس اینجا به غیر خار نفس بیدل دهلوی