بیدل دهلوی
غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۶۱: مصوران به هزار انفعال پیوستند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مصوران به هزار انفعال پیوستند که طرهٔ تو کشیدند و خامه نشکستند ز جهل نسبت قد تو می کنند به سرو فضول چند که پامال فطرت پستند به رنگ عقد گهر وا نمی توان کردن دلی که در خم زلف تواش گره بستند ز آفتاب گذشته است مد ابروبت کمانکشان زه ناز پر زبردستند دماغ سوختگان بیش از این وفا نکند سپندها به صد آهنگ یک صدا جستند ز شام ما مکش ای حسرت انتظار سحر به دور ما قدح آفتاب بشکستند در این محیط ادب کن ز خودنمایی ها حباب و موج همان نیستند اگر هستند ادب ز مردمک دیده می توان آموخت که ساکنند اگر هوشیار اگر مستند ز وضع شمع خموش این نوا پرافشان است که شعله ها همه خود را به داغ دل بستند به ذوق وحشت آن قوم سوختم بیدل که ناله وار چو برخاستند، ننشستند بیدل دهلوی