بیدل دهلوی
غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۸۳: کو خلوت و چه انجمن آثار جاه اوست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کو خلوت و چه انجمن آثار جاه اوست هرجا مژه بلندکنی بارگاه اوست دل را برون زخود همه یک گام رفتنی ست گر برق ناله نیست نگه شمع راه اوست اقبال خاکسار محبت ز بس رساست گرد شکسته نیز درتن ره کلاه اوست ای بی خبر ز صافدلان احتراز چیست زنگی ست آنکه آینه روز سیاه اوست تا راه عافیت سپری ، مشق عجزکن آتش همان شکستن رنگش پناه اوست از ریشه کاریِ دل وحشت ثمر مپرس هرجا، ز خود برآمده ای هست ، آه اوست زان دم که مه به نسبت رویت مقابل است باریکی هلال لب عذرخواه اوست مشکل که دل شکیبد از آیینه داریش خورشید هم ز هاله پرستان ماه اوست حسرت شهیدی ام به هوس داغ کرده است در خاک و خون سری که ندارم به راه اوست امشب عیار حسرت بیدل گرفته ایم هر اشک بوته ای زگداز نگاه اوست بیدل دهلوی