بیدل دهلوی
غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۳۴: عشرتفروز انجمن هستیام حیاست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
عشرت فروز انجمن هستی ام حیاست چون شبنم گلم ، عرق آیینهٔ بقاست باشد که نکهتی به مشام اثر رسد عمری ست نقد دست نیازم گل دعاست کو مشتری که سرمه ی عبرت کشد به چشم یعنی شکست قیمتم اجزای توتیاست آن گوهر شکسته دلم کاندرین محیط گرداب ، بهر دانهٔ من سنگ آسیاست می جوشم از طبیعت آفات روزگار هرجا شکست موج زند، حسرتم صداست از بس گذشته ام ز فریب جهان رنگ آیینه گربه پیش کشم عکس بر قفاست گم کردگان چشمهٔ آب حیات را در دشت عجز تیغ تو انگشت رهنماست تا چشم بازکرده ای از خود گذشته ای زین بحر تا کنار همین یک بغل .شناست چینی شود خموش بهٔک مو ی سرمه رنگ با صدهزار موی خروش سرت چراست محو جمال ، ننگ فضولی نمی کشد نظاره در قلمرو آیینه نارساست ما دردسر، ز افسر دولت نمی کشیم بخت سیاه ما چه کم از سایهٔ هُماست عمریست در طلسم کدورت نشسته ایم بیدل غبار خاطر ما آشیان ماست بیدل دهلوی