قصاب کاشانی
غزلیات
شمارهٔ ۲۹۲: تا کی فراقنامهات انشا کند کسی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا کی فراق نامه ات انشا کند کسی صد صفحه را به خون دل املا کند کسی ریزم به دیده چند ز دل خون محض را تا کی ز کوزه آب به دریا کند کسی حاصل برای عبرت این روزگار نیست این دیده را ز بهر چه بینا کند کسی دنیا است هیچ و هرچه درو هست جمله پوچ از بهر هیچ و پوچ چه غوغا کند کسی این خانه را چو وقف بر اولاد کرده اند با این برادران ز چه دعوا کند کسی چیزی به کس نداد که نگرفت باز از او دیگر از این جهان چه تمنا کند کسی طفلان به ما مضایقه از سنگ می کنند خود را دگر برای چه رسوا کند کسی گردیده صبح پنبه گوش نه آسمان تا چند آه و ناله بیجا کند کسی از مغز خشگ، چرب زبان بهره ای نبرد در دیگ چوب بهر چه حلوا کند کسی قصاب هرکه هست فرو مانده خود است طومار شکوه پیش چه کس وا کند کسی قصاب کاشانی