قصاب کاشانی
غزلیات
شمارهٔ ۲۳۷: زآتش عشق تو در هرجا که مأوا میکنم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
زآتش عشق تو در هرجا که مأوا می کنم همچو بوی عود خود را زود رسوا می کنم کم فضایی بین که مثل غنچه در گلزار دهر همچو گل می پاشم از هم گر دلی وا می کنم بی کسم چندان که جسم خویش می کاهم چو نی همدمی تا از برای خویش پیدا می کنم سربه زیرم از حیای او نه از وهم رقیب کافر عشقم اگر از شاه پروا می کنم می دهم دل تا بگیرم زلف در بازار حسن مصحفی آورده با زنّار سودا می کنم گرچه هستم از تهی دستان ولی همچون حباب خویش را از یک نفس واصل به دریا می کنم چون ز شیخان ریایی مطلبی حاصل نشد بعد از این قصاب در میخانه مأوا می کنم قصاب کاشانی